دورهم نشینی ایرانی در دکوراسیون سنتی خانه سوهانک
فضاهای مسکونی: گفته‌اند قدیم‌ها که خانه‌ها بزرگتر بود، رابطه‌ها صمیمانه‌تر بود. تلویزیون و ماهواره‌ها فضای خانه‌ها را تسخیر نکرده بودند، اقوام و دوستان شب‌ها گرد هم می‌آمدند و با ساده‌ترین پذیرایی‌ها، شب‌های زمستان دور کرسی و تابستان‌ها در حیاط کنار حوض جمع می‌شدند و از همه دری با هم صحبت می‌کردند. شاید رویای داشتن چنین فضایی در خانه‌های امروزی، بسیار دور از واقعیت به نظر برسد اما خانه خانواده حقیقت‌گو، حقیقتا فضایی نمونه برای دورهم‌نشینی‌های ایرانی است. تقسیم‌بندی فضا به گونه‌ای است که میتوان هم مهمانی‌های رسمی و مدرن و هم سنتی و بی‌آلایش و خودمانی‌تر را در هر فصلی از سال در جوار کوه‌های شمال تهران و در بالاترین نقطه محله سوهانک به دور از هیاهوی شهر، تجربه کرد.
فاضل حقیقت‌گو که به اتفاق خواهرش معماری خوانده و با وجود سن و سال نه چندان زیاد، سابقه‌ای در زمینه طراحی دکوراسیون دارد، داستان این خانه چشم‌نواز و صمیمی را این چنین تعریف می‌کند: یک روز که به اتفاق مادرم به کوه رفتیم، موقع بازگشت ایوان این خانه را دیدیم. از دور خیلی به نظرمان زیبا و جذاب آمد. پیش خودمان گفتیم چقدر این ایوان قشنگ است. کنجکاو شدیم و بعد از پرس و جو متوجه شدیم که صاحب این خانه، قصد فروش آن را دارد.
اولین بار که خانه را دیدیم، ایده‌هایی در ذهن‌مان شکل گرفت که در این خانه می‌شد اجرا کرد. فضا و دکوراسیون قبلی این خانه هم بسیار قشنگ بود اما ما ایده‌هایی داشتیم که از این فضا، استفاده بهتری کنیم. در فرجه یک‌ساله‌ای که اینجا ساکن شویم، ایده‌های مختلفی را مرور کردیم که ببینیم چطور میشود از فضای این خانه، استفاده بهتری کرد؟
با همفکری مادرم و خواهرم، ایده‌ای به خرج دادیم که از ایوان اتاق خواب‌ها، استفاده بهتری شود. در نقشه قبلی، آشپزخانه فعلی، حمام اتاق خواب‌ها بود و به خاطر وجود سیستم فاضلاب، امکان استفاده از آن فضا به عنوان آشپزخانه وجود داشت. قسمت سنتی خانه، دوتا اتاق خواب مشرف به یک ایوان بزرگ داشت. اتاق خواب‌ها را به آشپزخانه قدیمی منتقل کردیم.
حدود دو ماه تعمیرات داشتیم. فقط داکت آسانسور و راه‌پله از خانه قبلی باقی مانده و تقریبا بیشتر قسمت‌های خانه، تغییرات و جابه‌جایی داشته است. خانه قبلی حتی نیاز به نقاشی هم نداشت و بسیار زیبا بود اما ما دوست داشتیم که از ایوان خانه هم استفاده کنیم و به خاطر همین نقشه خانه را عوض کردیم.
با نقشه جدید مهمان‌ها عاشق ایوان خانه ما میشوند. تابستان‌ها مهمان‌ها مرتب به منزل ما می‌آیند و کل مدت مهمانی را در ایوان هستیم. برای استفاده بهتر از فضای ایوان، یک باکس را لبه ساختیم که گل‌ها را روی سکو گذاشتیم تا محیط کف ایوان خالی‌تر باشد. گیاهان زیادی اینجا کاشتیم که بعد از مدتی پژمرده شدند. سرانجام گیاهی که با آب و هوای اینجا سازگارتر باشد را پیدا کردیم. از آغاز بهار فضای اینجا بسیار سرسبز میشود.
دو قسمت بودن خانه و تفکیک شدن فضای سنتی هم ریشه در علت‌هایی دارد. سابقا ما در باغ مادربزرگم ساکن بودیم. باغ بسیار زیبایی بود که به محض ورود حس می‌کردید که دیگر در تهران نیستید. در انتهای باغ، فضایی بسیار سنتی وجود داشت با حوضی که تابستان‌ها در آن هندوانه می‌انداختند و سماور زغالی کنار حوض همیشه روشن بود. پاتاق‌های زیر شیروانی و آشپزخانه به سبک مطبخ‌های قدیم و همه‌چیز شبیه فیلم‌های قدیمی ایرانی بود. به خاطر همین دوست داشتیم در خانه خودمان نیز فضای سنتی داشته باشیم. بیشتر وسایلی که در اینجا استفاده کردیم هم قدیمی‌اند و کمتر وسیله‌ای اینجا دیده میشود که جدیدا خریداری شده باشد.
صندلی‌های لهستانی یادگار خاله مادربزرگم است و سایر وسایل را قبلا از دوستان، اقوام و آشنایان به یادگار گرفته بودیم. همه اینها را مدت‌ها نگهداری کردیم تا اگر روزی در خانه جدید رفتیم، بتوانیم از آنها استفاده کنیم.
گاری سنتی را از شهروند فرمانیه در غرفه صنایع دستی خریدم که آن را سفارشی ساختند. آن زمان همه گلایه می‌کردند که چرا این را خریده‌ای و کجا می‌خواهی آن را نگه داری؟ آن زمان هنوز به این خانه نیامده بودیم. جالب‌تر اینکه معادل مدرن این گاری در نیمه مدرن خانه وجود دارد.
چرخ خیاطی از خاله مادرم به ارث رسیده، چراغ گردسوز برای زمان عروسی مادرمادربزرگم است و همچنین آینه عروسی‌شان. خیلی‌ها قصد داشتند وسایل دیگری برای‌مان بیاورند اما متاسفانه دیگر جایی برای چیدمان آنها نداشتیم. این فضا باوجود زیاد بودن جزییات اما به هیچ‌وجه شلوغ نیست. فرش‌های این قسمت را هم سنتی خریده‌ایم و درز سرامیک‌ها را هم آبی فیروزه‌ای انتخاب کرده‌ایم که با فضای سنتی این قسمت تناسب داشته باشد.
داستان این پنجره‌های مشبک هم به این صورت است که ساختمان هم‌جوار ما که ساخته شد، به خانه ما اشراف داشت. مادرم همیشه پرده را می‌کشید که داخل خانه مشخص نباشد اما من دوست داشتم که نور هم وارد خانه شود. از پل چوبی از این پنجره‌های مشبک تهیه کردم و دقیقا اندازه قابهای پنجره سفارش دادم و با چسب به شیشه چسباندم. شیشه‌های رنگی پشتش هم طلق‌های رنگی است که هم نور خوبی از خودش عبور می‌دهد و هم به هیچ‌وجه داخل خانه مشخص نیست.
ما با شیشه سکوریت رابطه خوبی نداشتیم برای همین سعی کردیم برای پنجره‌های خانه پرده‌های مشبک استفاده کنیم تا هم نور طبیعی داشته باشیم و هم دید کمتری به فضای خانه وجود داشته باشد.
بعد از چیدن خانه به مرور فضا را با سلیقه و در تناسب با سایر عناصر خانه مرتب کردیم. قسمت آجرچین آشپزخانه را به خاطر اینکه این فضا قبلا متعلق به ایوان اولیه بود، دست نخورده باقی گذاشتیم و سعی کردیم کاشی‌هایی متناسب با آجرچین‌ها انتخاب کنیم. پنجره‌های آشپزخانه را هم طوری قرار دادیم که از طاقچه لب پنجره برای گذاشتن گلدان‌ها استفاده کنیم.
کابینت‌های قبلی خانه هم تماما از جنس چوب و بسیار مرغوب بود که با جابه‌جایی آشپزخانه، کابینت‌سازی که با ما کار می‌کرد به ما می‌گفت باید کابینت جدید تهیه کنید اما ما نمی‌خواستیم کابینت‌ها تغییر کند؛ برای همین همفکری کردیم و تک‌تک کابینت‌ها را مثل پازل کنار هم چیدیم. هرچه که اضافه آمد را تا راهروی کنار آشپزخانه ادامه دادیم و به عنوان ویترین و کنسول از آن استفاده کردیم.
سینک آشپزخانه را رو به شهر قرار دادیم. بیشتر ایده‌های مهندسی آشپزخانه از مادرم بود. ایوان‌ها را هم به دو قسمت تقسیم کردیم؛ یک قسمت گلهای حساس‌تر را گذاشتیم و فضای آن را بستیم تا مثل یک گلخانه گرم بماند. در تابستان این فضا باز شده و ایوان یک تکه میشود. سعی کردیم فضای خرمی در میان هیاهوی شهری داشته باشیم.
فضای مدرن خانه نیز در تقارن با فضای سنتی، بسیار شیک و لوکس طراحی و چیده شده است. بیشتر مواقع، اول مهمان‌ها را به قسمت مدرن می‌بریم اما کم‌کم همه به قسمت سنتی می‌آیند و مهمانی اینجا ادامه پیدا می‌کند؛ به خصوص شب‌های یلدا و شب‌نشینی‌های زمستان.
عکس های جالب از تماشاگران جام جهانی 2022 قطر